گفت رها کن رفیق را تا به تو دنیا دهم
گفتم که یک موی رفیق را به کل دنیا ندهم
گفت در عوض او تو دنیا داری
گفتم که با عشق رفیق است که دنیا دارم
۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩
بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست
دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست
تو ناخدای عشقی ، من ساحلی غریبم / لنگر بزن مسافر ، من خاک هر رفیقم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کس نمی داند در این بحر عمیق،سنگ ریزه قرب دارد یا عقیق
من همین دانم که در این کوی و بر، هیچ چیز ارزش ندارد جز رفیق
صفحه قبل 1 صفحه بعد